Той ата-бабаларымыздан киятырған, үрп-әдетлеримиздиң бири есапланады. Бурынлары кишигирим ҳәм ықшам етип өткеретуғын болған.
Ал, ҳәзирде қандай?
Қымбат ресторан, жаслар сейилине бирдей реңнен жигирма-отыз кейинги маркадағы автомобиллерде сейил етиў үрдиске айланған. Жаслар сейилинде болса, «Ҳәсиретли ана» естелигине барып, гүл қойып айланыў, шампан виносын атып тилек айтыў, тойдың «сәни»не айланған.
Бүл дурыс па?
Ол жер муқаддес орын болып, Екинши жер жүзилик урыста қаза тапқанларға арнап орнатылған естелик емес пе?
Екиншиден, И.В.Савицкий атындағы қарақалпақ мәмлекетлик көркем-өнер музейи дүнья жүзи саяхатшылардың ең көп келетуғын орны есапланады. Әсиресе, ҳәптениң шемби, екшемби күнлери түристлер саны көбейеди. Ал, усы күнлери пайтахтымызда жас келин-күйеўлер сейили музей алдында ҳәдден тыс көп өткериледи. Себеби, бул жер пайтахтымыздағы ең шырайлы орынлардың бири. Музейге келген түристлер музей алдындағы жаслар сейилин тамашалайды.
Теңгениң еки тәрепи болғанындай, ҳәмме заттың еки тәрепи болады. Жаслар сейилинде жүргенде жасы үлкен «тилемши» үш кемпир келин-күйеўдиң алдына шығып олардан пул сорайды. Дийдисиндеги ақшасын алмаса, жас келин-күйеўге «бахытсыз болғайсыз», «бийперзент болғайсыз» деп ғарғаўдан да қайтпайды.
Енди ғана шаңарақ қурып атырған жасларды ғарғаў шәрт пе? Оннан қалаберсе, «тилемши»лер шет елден келген мийманлардан да садақа сорайды. Олар елимиздиң тарийхый мийрасларын көриў ушын узақ жол басып келген болса, бул «тилемши»лер олардан не ушын садақа сорайды. Бизлердиң мийрасларымызды көрип тәсирленеди. Бирақ, «тилемши» кемпирлердиң садақа сорағанын шет еллилер, «бул халық қартайса, ҳәммеси усылай күн кеширеди екен» деп ойлап қалмаспа екен?
Музей басшылары бул жағдайды бир нешше мәрте тийисли орынларға мүрәжат етип, өзгерис болмағанлықтан, ғалаба хабар қураллары арқалы жәриялаўды мақул көрди.
Гаўҳар БЕГЖАНОВА