Сулайман патша қумырысқаның турқы-сымбатына қарап қызықсынып оннан сорапты:
- Басың неге үлкен?
- Ақыллыман, тақсыр, - депти қумырысқа.
- Қуйрығың неге үлкен?
- Қарыўлыман, тақсыр, -
- Белиң неге жиңишке?
- Қанаатшылман, тақсыр.
- Ақыллы болғанда не ислейсең?
- Мен қыстың ғамын жазда ойлайман. Қыста керекли болған затларды жазда жыйнап қояман.
- Қарыўлы болғанда қанша зат көтересең?
- Өзимниң аўырлығымнан жүз еседен артық зат көтеремен.
- Қанаатшыл болғанда қанша жейсең?
- Жылына бир арпа жеймен.
Буны сынап көрмекши болған сулайман Патша бир арпа менен бир жылға ўәделесип қумырысқаны көмипти. Бир жылдан кейин ашып алыпты. Қараса бир арпаның ярымын ғана жеген екен.
- Сиз неге бир арпаны толық жемедиңиз?
- Тақсыр, сиз мени көмгениңизди умытып кете ме деп және бир жылға мөлшерлеген едим, - депти қумырысқа.
Сонда патша қумырысқаға «Сиз ҳақыйқатында да ақыллы қумырысқа екенсиз», - депти.
Топлаған: Сахибжамал Есемуратова
