Бир ақыллы адам балаларын ержеттирип, олардың баслы-басына шаңарақ болыўы ушын руқсат бериптидағы, оларды өзи үйинен баслап шығып,мыңлаған соқпақтың түйинине әкелип: «Балаларым, ҳәрқайсысыңыз қәлеген соқпағыңызды таңлаң», -депти. Балалары дараў-ара, кимиси екеў-үшеў, төртеў болып биригип, кимлер топары менен бир соқпаққа түсип кете бериптидағы, сәл әлжуўазлаў биреўи ҳеш соқпаққа түсиўге жүрексинбей, әкесиниң үйине қайтып келипти.
- Ҳа, балам, неге қайттың? – депти әкеси.
- Қайсы соқпақтан кетиўди билмеймен, -депти ол.
- О оо, бийшара балам-аў! Алдыңа мыңлаған түрли өмир соқпағын қойсам, оннан өзиңе таңлай алмасаң, ким болғаның?! – деп әкеси улына терис қарапты.
Гейпара перзентлердиң қанында сол ынжықтың қаны еле сақланып киятырғаны ҳәр сапары өкиндиреди…
Таярлаған: Сахибжамал Есемуратова
