«Устаз жолы» газетасының 2018-жыл 26-май күнги санында журналист Қундыз Жумағалиеваның усы атамадағы материалы жарық көрген. Оқып, мектеп дәўирлеримизди, колледж ҳәм лицейлерде, жоқары оқыў орынларында оқыған бийтәшўиш, «алтын мәўрит»леримизди еске алдық. Сиз де оқып көриң!
«Егер сен сондай ақыллы болсаң, мениң орнымда турып сабақ өт, мен сениң орныңда отырып күлейин».
«Ким тахтаға шығады, қолын көтерсин».
«Мен күлкили не айттым, ҳәммеге айт, бирге күлейик».
«Ырас оқыдың ба, исенбеймен».
«Басыңды үйиңде умытып қалдырмадың ба!?»
«Сени бул билимиң менен 1-класқа отырғызыў керек».
«Ертең мектепке ата-анаң менен бирге келесең».
«Екини ҳәзирше өзимниң журналыма қойып тураман».
«Үйге тапсырмаға ҳеш ким жуўап бермейди екен, онда журналды ашаман ҳәм дизим бойынша шақыраман».
«Сизлер неге бирге отырыпсыз, сөйлесиў ушын ба?»
«Отырың, қоңыраў сизлерге емес».
«Сен жоқта класта сондай зор тынышлық болған еди».
«Ким нәўбетши, неге тахта сыпырылмаған?»
«Аўзыңызды жаўып, дәптериңизди ашың».
«Отыз жыл оқытып, бундай тәртипсиз класс көрмедим».
«Саған не, айрықша мирәт керек пе?»
Бул сөзлерди муғаллимлер кимге ҳәм не ушын айтқанын өзлери жақсы биледи.
Сайтымыздың телеграмдағы каналына ағза болың: https://t.me/karinformuz
